Christian Tasch:"Drzwi, jakich jeszcze nie było"

Christian Tasch prezesuje firmie Tueren-Art GmbH z miejscowości Struth oddalonej o około 65 kilometrów od Erfurtu w Niemczech. Kilka lat temu wpadł na pomysł wykonania drzwi z kamienia naturalnego, odpornych na oddziaływanie czynników zewnętrznych, takich jak zadrapania, wstrząsy, woda i światło, a jednocześnie unikatowych, co wynika z samego charakteru kamienia. Prace nad stworzeniem kamiennych drzwi rozpoczęły się przed trzema laty: “Szukaliśmy rozwiązań technologicznych, które umożliwiłyby nam wykonanie takich drzwi” wspomina Tasch. “Dziś mamy kilka wystaw prezentujących ich szeroką gamę - jedna z nich znajduje się w firmie, ekspozycję mamy również w Arabii Saudyjskiej w Dubaju, w firmie FMI. Znajdujemy się na samym początku rozwoju tej technologii, ciągle pojawiają się nowe rozwiązania i projektowane są nowe drzwi: na początku projektowaliśmy i wykonywaliśmy drzwi kamienne zewnętrzne z warstwą kamienia o grubości 7 mm na podkładzie z aluminium. Ale kiedy dwa lata temu zaprezentowaliśmy je na wystawie mebli w Paryżu, zwiedzający zaczęli dopytywać się o drzwi wewnętrzne, no więc takie również zaczęliśmy projektować. W tym czasie ulepszając technologię i modyfikując niektóre z rozwiązań, rozpoczęliśmy produkować drzwi wejściowe z kamieni o grubościach 2 mm i 4 mm, oczywiście w zależności od ich specyfiki i możliwości obróbki. Nie da się przecież każdego z kamieni pociąć na grubość 2 mm, z uwagi na różne parametry techniczne i wymaganą wytrzymałość” stwierdza szef Tueren-Art. Drzwi oferowane są jako produkt kompletny, więc do ich ostatecznego wykończenia konieczna jest współpraca z producentem uchwytów, zamków i elementów ze stali szlachetnej czy też mosiądzu. Kooperantem w tym zakresie jest znana za zachodnią granicą naszego kraju firma FSB. Wszystkie pozostałe elementy wykonywane są w zakładzie firmy Tueren-Art. Kamienne drzwi wewnętrzne są oryginalnym wynalazkiem niemieckiej firmy spod Erfurtu i nie mają obecnie na rynku odpowiednika. Kamienie sprowadzane są z całego świata w zależności od indywidualnego zamówienia, charakteryzują się niepowtarzalną kompozycją kolorystyczną, dzięki czemu nadają wejściu wyjątkowy, unikatowy charakter. Za przykład mogą posłużyć kamienie o kolorach budzących skojarzenia z naturalną florą, tak jak jest to w przypadku irlandzkiego marmuru Irish Connemarble Green, popularnego ostatnio Rain Forest Green albo egzotycznych Green Dream, Verde Issorie, Monsun i Verde Lapponia. Nie zabrakło również znanych i popularnych u nas w kraju materiałów Verde Guatemala i Verde San Francisco. Intensywnych kolorów dostarczają onyksy Green, Rosso, Arabescato Orobico Rosso lub prezentowany wśród nowości włoskiej firmy Antolini Luigi Picture Stone. Paletę barw uzupełniają kamienie: Rosso Verona, Crema Marfil, Rojo Alicante, Golden Oak, Aurora, egzotyczny Ghibli. To tylko mały wycinek materiałów stosowanych w tzw. linii klasycznej. Firma oferuje również tzw. linię design, w której dominuje czerń granitu Nero Assoluto czy też Star Galaxy w połączeniach z kontrastującymi metalami. Jest też chiński granit Padang z naturalnym dla siebie odcieniem szarości. Całość oferty podkreślają przepiękne drzwi z niebieskawego Azul Macauba oraz Azul Bahia. O wyborze kamienia decyduje klient, który ogląda prospekty z gotowymi drzwiami lub kamienie i dokonuje wyboru. Wybrany materiał odbierany jest od jego producenta w postaci płyt surowych o grubościach 2 cm lub 1cm. Obróbka materiału dokonywana jest w zakładzie kamieniarskim współpracującym z zakładem Tasha, natomiast składanie przygotowanych elementów kamiennych wraz z częściami składowymi drzwi odbywa się w Struth w Tueren-Art. Wykonanie drzwi zewnętrznych czy wewnętrznych wiąże z odpowiednim doborem materiału. W polskim klimacie do wykonania okładziny drzwi zewnętrznych nadaje się głównie granit. W krajach o klimacie suchym i gorącym, gdzie nie ma niskich temperatur, stosuje się do drzwi zewnętrznych również marmury, onyksy, trawertyny. W przypadku drzwi wewnętrznych nie ma żadnych przeciwwskazań i można stosować wszystkie kamienie. “Przeszliśmy już etap, na którym opatentowaliśmy nasze rozwiązania i uzyskaliśmy niezbędne pozwolenia technologiczne dopuszczające produkt do obrotu w Drezdeńskim Laboratorium Instytutu Technologii Drzewnej. Współpracujemy bądź mamy przedstawicieli w USA, Dubaju, we Włoszech, Szwecji, Rosji. Wszędzie tam zakupywane są drzwi na próbę a przedstawiciele promują nasze wyroby na lokalnym rynku poprzez architektów. Podobnie możemy działać na rynku polskim. Do klientów próbujemy dotrzeć przez architektów, którzy funkcjonują przede wszystkim w powiązaniu z inwestorami, którzy angażują się na przykład w realizacje wysokiej klasy hoteli cztero i pięciogwiazdkowych; interesująco układa się także współpraca z lekarzami. Porównujemy to trochę do tego ile aut o wartości powyżej stu tysięcy euro zakupywanych jest w ciągu roku to jest w Niemczech trochę ponad 100 tysięcy - i to jest właśnie ta grupa ludzi, która nasze drzwi kupuje. To osoby, które chcą otrzymać coś wyjątkowego. Nabywca naszych drzwi otrzymuje wyjątkowo trwały produkt, który po latach będzie miał tę samą jakość, co w dniu zakupu”. Do ubiegłego roku firma Tueren-Art sprzedała 120 sztuk. Wszystko zależy do struktury zleceń. Produkt jest na tyle nowy, iż na razie główne wysiłki niemieckiej firmy kierowane są w stronę promocji, aby klienci dowiedzieli się, że takie rozwiązanie w ogóle istnieje. Do końca tego roku planowana jest sprzedaż na poziomie 500 sztuk. Marketing firmy opiera się na bezpośrednich działaniach promocyjnych. Cztery miesiące temu powstał specjalny katalog wyrobów firmy, który w profesjonalny, przejrzysty sposób prezentuje wszystkie zalety drzwi z kamienia naturalnego.

Proces technologicznyDrzwi składają się z warstwy kamienia o grubości zależnej od jego rodzaju i możliwości obróbki, specjalnej pianki wykonanej z trzech warstw tworzywa sztucznego pozwalającej na przyklejenie do niej kamienia (w niej tkwi całe sedno sprawy), pozostała część bazowa drzwi jest taka, jak w tradycyjnych rozwiązaniach technologicznych. Dochodzi do tego jeszcze stabilizator aluminiowy. Jest to zatem rodzaj kanapki uzyskiwanej przez odpowiednie nałożenie kilku warstw materiałów. Proces budowania kamiennych drzwi ma kilka fazach, zaczyna się od rozpoznania zadania projektowego, czyli zazwyczaj jest to zapytanie architekta o możliwość zastosowania takich drzwi pod konkretny projekt. Analizujemy na przykład jak wkomponować takie drzwi w dane miejsce i dopasować do warunków otoczenia. Następnie składamy ofertę na ich wykonanie, ustalamy termin realizacji zlecenia, który trwa od 8 do 12 tygodni tyle trzeba, by sprowadzić kamień, aluminium oraz pozostałe elementy i złożyć z tego odpowiednią układankę.Ciężar takich drzwi waha się w granicach od 75 do 90 kg, a ostateczna waga uzależniona jest od warstwy kamienia użytej do ich wykonania oraz od dodatków, jeśli zostało wykorzystane aluminium, wtedy drzwi są lżejsze, jeśli stal szlachetna wówczas są nieco cięższe, jest jeszcze wariant łączenia z drewnem. Na końcowy sukces składają się tysiące małych elementów, jeśli któryś z nich zostanie zaniedbamy, wówczas cała reszta nie będzie funkcjonować we właściwy sposób.Póki co trudno wskazać, gdzie kamienne drzwi znajdują najczęściej zastosowanie. “Nie mamy takich statystyk, ponieważ dopiero od pół roku nasza działalność nabrała tempa. Na pewno interesują się nimi klasowe hotele, również indywidualni klienci, którzy w ten sposób chcą podnieść prestiż swojego miejsca zamieszkania. Póki co nie można też stwierdzić czy montuje się więcej drzwi zewnętrznych czy wewnętrznych. Zlecenia są bardzo różne a na takie statystyki na pewno przyjdzie czas w raz z rozwojem naszej działalności. W indywidualnych rozwiązaniach impulsem do zamontowania kamiennych drzwi może stać się na przykład wyłożona kamieniem łazienka. W ten sposób kompletuje się cały kamienny wystrój miejsca. Nie bez znaczenia są upodobania, które to determinują rodzaj użytego kamienia. Jeśli ktoś lubi ciepłe kolory, to na pewno zdecyduje się użyć trawertyn lub marmur o beżowych, żółtych, czerwonawych barwach. Są też klienci, którzy preferują styl prosty, minimalistyczny, nieco chłodny, ci zastosują drzwi z tzw. “Linii Design”, w której wykorzystano ciemne materiały granitowe w połączeniu z kontrastującymi elementami metalowymi” - mówi Christian Tasch.Kamienne drzwi z łatwością wkomponowują się zarówno w nowoczesne obiekty, jak i zabytkowe. W przypadku tych ostatnich, kiedy łączy się nowe z zabytkowym, ograniczeniem jest tylko wyczucie stylu i gust.Atrakcyjność drzwi kamiennych sprawia, że szybko pojawią się konkurenci, którzy jeśli nie wymyślą oryginalnych nowych rozwiązań technologicznych, będą próbowali kopiować istniejące, ale póki co szef niemieckiej firmy spokojnie patrzy w przyszłość. Jego produkt chronią patenty i prawo, poza tym sama technologia jest bardzo trudna do skopiowania. Okazuje się, że były już próby zbudowania podobnych drzwi i ich montażu na aluminium, znalazł się na nie nawet klient, ale uległy one zniszczeniu w krótkim czasie (większa część podczas transportu a reszta po sześćdziesięciu otwarciach), ponieważ ani kamień się nie trzymał, ani konstrukcja. Tak więc kamienne drzwi spod Erfurtu to wyjątkowo rzadki przykład praktycznego wykorzystania piękna kamieni, który nieprędko wejdzie do powszechnego użycia.Oczywiście mam wiele koncepcji na temat tego jak wykorzystać kamień naturalny. Wyznaję jednak zasadę, iż najpierw trzeba pierwszą rzecz którą się zaczęło dopracować i rozkręcić a dopiero później zabierać się do realizacji następnych koncepcji.

Biały dolomit w Centrum Olimpijskim w Warszawie

Polski Komitet Olimpijski i Centrum Kultury i Edukacji Olimpijskiej mają nową siedzibę w oddanym właśnie do użytku nowoczesnym biurowcu Centrum Olimpijskiego przy Wybrzeżu Gdyńskim 4 na Żoliborzu w Warszawie. W budynku jest też muzeum sportu. Uroczystego otwarcia dokonał w dniu 31 maja bieżącego roku przewodniczący Międzynarodowego Komitetu Olimpijskiego Jacques Rogge w towarzystwie prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego. Szef MKOl otrzymał w tym dniu również tytuł doktora honoris causa warszawskiej AWF. Obiekt wzniesiono za pieniądze wyłożone przez PKOl 21 mln zł oraz Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu - 13 mln złotych.Projekt powstał w znanej w kraju pracowni Kulczyński Architekt Sp. z o.o. w Warszawie, prowadzonej przez Bogdana Kulczyńskiego. Generalnym wykonawcą była firma Echo Investments z Kielc, która do wykonania sporego zakresu robót kamieniarskich zaprosiła znanego w kraju potentata z Kielc, firmę Kamieniarz, od lat współpracującą z warszawskim Granpolem, głównym dostawcą kamienia na budowę nowej siedziby PKOl. i współwykonawcą robót kamieniarskich. “Nasza spółka działa od 2001 roku, przed jej powstaniem zajmowaliśmy się również kamieniarstwem, tyle że osobno. Połączyliśmy swe siły między innymi po to, żeby realizować większe projekty, takie jak Centrum Olimpijskie - działając oddzielnie mieliśmy mniejsze szanse uzyskania zleceń na roboty w tak dużych obiektach. Ale oferujemy też usługi dla klientów indywidualnych, wykonujemy bowiem: parapety, blaty kuchenne, kompleksowo wszystkie prace kamieniarsko-łazienkowe, elementy kominkowe, schody, posadzki, okładziny ścienne, elewacje, także w domach jednorodzinnych. Od początku istnienia spółki, naszą ideą było zaproponowanie unikatowych kamieni, które nie są dostępne na rynku, ponieważ konkurowanie z firmami większymi, w przypadku gdy dysponuje się tym samym materiałem kamiennym, jest bardzo trudne. Jedynie kamienie oryginalne pod względem koloru czy faktury pozwalają być konkurencyjnym. Mamy własny zakład, ale przygotowanie materiału w ilości kilku tysięcy metrów kwadratowych wymaga wsparcia z zewnątrz. Nasi dostawcy mają tak dobre ceny, że obecnie z kalkulacji wynika nam, iż obróbka tak dużych ilości nie jest opłacalna w Polsce, stąd też większe partie materiału obrobionego dostarczane są z zagranicy. Wśród takich właśnie dostaw możemy wymienić materiał na budowy: ambasad Korei i Chin, siedzib Ministerstwa Spraw Zagranicznych i Telekomunikacji Polskiej” - opowiadają szefowie Granpolu, Dariusz Duda i Andrzej Belcarz. - “W Centrum Olimpijskim wykonaliśmy elewację kamienną, wszystkie posadzki, tarasy, schody, okładziny na ścianach wewnątrz łazienek wraz z blatami łazienkowymi. Dominuje tam wspaniały turecki dolomit o nadanej mu przez nas nazwie Cesar White. W moim odczuciu kamień ten łączy zalety granitów i marmurów: jego tekstura, walory wizualne sugerują marmur (smugi, kolor mleczno-obiały). Z kolei jego własności fizyko-chemiczne zbliżają go do granitu, co potwierdza pozytywna opinia wydana przez przedsiębiorstwo geologiczne Proxima SA z Wrocławia, uprawnione do wydawania atestów i ocen materiałów. Aprobata dotyczyła dopuszczenia go do zastosowania na elewacji zewnętrznej. Parametry Cesar White zgodne są z normami polskimi dotyczącymi stosowania kamieni na posadzki i okładziny wewnętrzne oraz zewnętrzne. Prace zlecał PKOl. i Echo Investments”. O doborze kamienia zdecydowało między innymi natężenie ruchu w ciągach komunikacyjnych oraz jego niezwykły biały kolor - elewacja kamienna o takim kolorze w Polsce jest rzadkością godną odnotowania. Wcześniej zastosowano go w Singapurze, Korei Południowej, a w Polsce warszawska firma Granpol kamień ten wyłożyła we wnętrzach budynku Babka Tower: w siedzibie firmy WAN S.A., w apartamentach właściciela obiektu, a także na jednym z pięter. “Od tego się zaczęło. Kamień podobał się wielu osobom, które tam przychodziły, i informacja o nim rozeszła się szeroko. Inwestorem na Babce Tower było również Echo Investments. Po trzech latach funkcjonowania dolomitu Cesar White w tym obiekcie nadal kamień ten pozostaje w niezmienionym stanie. Miało to poważny wpływ na decyzję aprobującą turecki dolomit do wystroju siedziby PKOl.” - wspomina Andrzej Belcarz. Panowie Duda i Belcarz szczególnie podkreślają atrakcyjność tureckiego kamienia. Rzecz w tym, że ewentualne rysy powstałe z powodu niewłaściwego użytkowania są praktycznie niezauważalne. Przygotowując dolomitowe płyty do zainstalowania w Centrum Olimpijskim poddano je szlifowaniu, nie doprowadzono do uzyskania poleru dla zapewnienia powierzchni antypoślizgowej. Położono je we wszystkich głównych częściach budynku, na schodach, tarasach zewnętrznych a także na elewacji, która łączy się z tarasami - ideą było zastosowanie takiego samego wykończenia kamienia. Ciekawostką dotyczącą wykonania tarasów jest zastosowanie montażu na podkładkach dystansowych tzn. bez wypełniania fugi w celu spływania wody pod kamień i poprzez odpływy odprowadzenia jej z tarasów. Pomysłodawcą takiego rozwiązania jest architekt, który w ten sposób chciał wyeliminować problem zalegania wody w tym miejscu. Zastosowanie niepolerownych płyt podyktowane było zarówno warunkami bezpieczeństwa, jak i wizją architekta, który nie chciał zastosować poleru, aby uniknąć “uderzenia” światła i wszelkich efektów jego odbicia. Kolorystyka dolomitu “Cesar White” świetnie komponuje się z elementami stalowymi oraz szkłem. Pracownia Kulczyński Architekt znana jest z tego, że chętnie w swych projektach sięga po elementy stalowe, aluminiowe czy szkło dobierając pod nie kolorystykę kamienia. W całym budynku zostały użyte dwa rodzaje kamienia: polski sjenit Przedborowa i wspomniany wyżej turecki dolomit “Cesar White”. Dolomitu użyto około 3000 mkw. a Przedborowej 700 mkw. Przedborowa znalazła się między innymi na frontowej elewacji, gdzie umieszczono koła olimpijskie, nadając jej wykończenie płomieniowane oraz polerowane. Plan realizacji obiektu był bardzo napięty, czego powodem były przeciągające się negocjacje związane z całym kontraktem, który podpisano w marcu 2004 roku. Otwarcie z terminem realizacji ustalono na 30 kwietnia bieżącego roku, w międzyczasie trzeba było sprowadzić cały potrzebny kamienny materiał i wykonać wszystkie prace przewidziane w projekcie. Do wykonania robót kamieniarskich w Centrum Olimpijskim zatrudniono dodatkowo podwykonawców, w sumie ekipa sięgała liczby około pięćdziesięciu osób w zależności od frontu robót, a z powodu napiętych terminów prace odbywały się w nocy i w niedziele. Mimo to doszło do niewielkiego opóźnienia, jednak odpowiedzialność za nie nie leży po stronie wykonawców kamieniarki, którzy byli zmuszeni czekać na wykonanie robót poprzedzających montaż kamienia. Koordynacją zajmował się generalny wykonawca, który stosownie do potrzeb ustalał kolejność wchodzenia poszczególnych ekip, co czasem oznaczało dla podwykonawców szybsze na przykład sprowadzenie niezbędnych materiałów. W tym doraźnie regulowanym procesie budowlanym ogromne znaczenie miała sprawność i rzetelność firm logistycznych. Z tej perspektywy patrząc na uznanie zasługuje turecki dostawca kamienia, firma Mermertay, który wywiązał się z wszelkich zobowiązań w stu procentach. “Wszystko odbyło się sprawnie i szybko, kamień był idealnie pocięty, nie było żadnych problemów z jego gabarytami czy jakością. Jesteśmy w pełni usatysfakcjonowani, mogliśmy rzeczywiście zaufać tak rzetelnemu dostawcy” stwierdził Dariusz Duda. Na taką opinię złożyły się również umiarkowane ceny, które ustalono na poziomie cen za wyższej klasy gres. Przy realizacji dużych projektów i karach związanych z opóźnieniami fakt, iż można polegać na dostawcy jest bardzo istotny. “Uznaliśmy, że pewność i jakość dostawy jest najważniejszym czynnikiem powodzenia” dodaje Duda. Warto jeszcze wspomnieć o posadzkach. Główna posadzka na parterze to blisko około 750 mkw. powierzchni, nie licząc stopni schodowych. Wyłożono ją płytami dolomitowymi o wymiarach 65x90 cm. “Cesar White”, jak zapewniają w Granpolu, nie “łudkuje” się, co świadczy o tym, że charakteryzuje go duża odporność na ścieranie. Jest zwarty, zbity, prosty w obróbce i odporny na uderzenia. Charakteryzuje go również niska nasiąkliwość, nie ma niebezpieczeństwa rozsadzenia kamienia. Płyty okładzinowe na budynku mają wymiary 100x50 cm, a wynikowe 167x53 cm, grubość 3 cm. Płyty posadzkowe na tarasie są grubości 4 cm, w łazienkach jednocentymetrowe. O poziomie architektury i strony wykonawczej najlepiej świadczą słowa wypowiedziane przez Jacquesa Robbe, który stwierdził, że warszawski obiekt pod względem urody jest jednym z dwóch najpiękniejszych i najnowocześniejszych jakie MKOl ma w swym posiadaniu w Europie. Firma turecka Mermertay sprawdziła się też jako dostawca kamienia przy realizacji robót kamieniarskich przez Granpol w siedzibie Warszawskiego Ośrodka Telewizyjnego przy ul. Jasnej w Warszawie, budowanej przez firmę Marciniak. Tam użyto trawertynu Cremna, bardzo charakterystycznego, jeśli chodzi o kolorystykę. Trawertynowe stateczniki, podobnie jak w budynku Normana Fostera Metropolitan, powieszono na fasadzie budynku. Mają grubość 7 cm i wysokość 202 cm. Dostawca zrealizował zlecenie na materiał przed terminem, dbając o precyzyjne wykonanie poszczególnych detali i dobry poler. Przy dużych realizacjach i karach związanych z opóźnieniami fakt, iż można na dostawcy polegać jest bardzo istotny. Ten sam dostawca dostarczył kamień do realizacji budynku telekomunikacji przy ul. Moniuszki.

Carraramarmotec 2004

Jubileuszowe, 25. wydanie targów kamienia Carraramarmotec odbyło się w dniach 26-29 maja br. Na powierzchni czterdziestu czterech tysięcy metrów kwadratowych swoją ofertę zaprezentowało 720 firm, z czego 340 stanowiły firmy włoskie. Ostatnie lata wyraźnie były chudsze dla tej zasłużonej dla kamieniarstwa imprezy, mniej było wystawców i odwiedzających, a wyniki wykazywały stałą tendencję spadkową. W niemałej części na taki stan rzeczy swój wpływ miała ogólna zła sytuacja w gospodarce światowej, ale też i starania organizatorów wydawały się w tych okolicznościach niewystarczające. Carrara to jednak miejsce szczególne, wzbudzające emocje nie tylko tym, że obok Werony odbywają się tu drugie pod względem wielkości targi kamieniarskie we Włoszech. Niezwykłe góry i morze, historia tego miejsca, a poza tym słynne złoża karraryjskiego marmuru wciąż przykuwają uwagę i budzą nadzieję, że doroczna impreza targowa nie zostanie sprowadzona do poziomu krajowych targów regionalnych. Wystawcy w zasadzie zgodnie orzekli, że w ubiegłym roku najlepsze wyniki uzyskały firmy reprezentujące dział technologi-czny branży kamieniarskiej, na co złożył się nieco nieoczekiwany wzrost eksportu maszyn włoskich, głównie dzięki zamówieniom z obydwu kontynentów amerykańskich oraz Iranu, dokąd powędrowały maszyny o łącznej wartości stu dwudziestu milionów dolarów. Być może obawy o losy imprezy spowodowały zmianę na najwyższym szczeblu zarządzania targami, ponieważ nowym ich prezydentem został Giancarlo Toni. Tegoroczna edycja ubiegła pod znakiem prezentacji współczesnych technologii, ale przede wszystkim jednak ekspozycji nieznanych kamiennych materiałów. Pierwszy dzień targów oficjalnie otworzyli prezydent tymczasowej rady Osvaldo Angeli oraz burmistrz miasta Carrara, Giulio Conti, który w swym przemówieniu stwierdził: “Dwadzieścia pięć lat temu, kiedy otwierałem pierwszą edycję targów, jako ich prezydent, przemysł kamieniarski przeżywał swoją ekspansję, obecnie musimy przeciwdziałać kryzysowi i jeszcze bardziej skoncentrować się na promocji naszych najważniejszych zasobów, jaki są kopalnie i wydobywany w nich biały marmur”. Targom towarzyszył szereg konferencji, odczytów oraz spotkań biznesowych.