Rozpoczęcie działalności zakładu luhb jego części

Omawiając poszczególne artykuły kodeksu pracy pragnę zwrócić uwagę nie tylko na aspekt prawny wynikający z kodeksu pracy, tj. na obowiązki i odpowiedzialność pracodawców w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, ale również na korzyści, jakie może osiągnąć pracodawca stosując się do kodeksu pracy i przepisów wykonawczych. Bezpieczeństwo pracy staje się coraz bardziej elementem ekonomicznym rzutującym na koszty produkcji, a tym samym na finalny zysk firmy. Gdy wejdzie nowe prawo w zakresie zróżnicowanej stawki ubezpieczenia z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, aspekt ekonomiczny związany z bezpieczeństwem i higieną pracy będzie jeszcze bardziej wyeksponowany, ale te sprawy związane z oceną ryzyka i zróżnicowanym ww. ubezpieczeniem omówimy w dalszych numerach czasopisma. Dzisiaj zajmiemy się rozpoczęciem działalności przez pracodawcę, związanymi z tymi obowiązkami i korzyściami pracodawcy. Pracodawca rozpoczynający działalność jest zobowiązany zgodnie z art. 209 § 1 kodeksu pracy w terminie do 14 dni od rozpoczęcia działalności, zawiadomić na piśmie właściwego inspektora pracy i właściwego inspektora sanitarnego o:

- miejscu, rodzaju i zakresie prowadzonej działalności,

- przewidywalnej liczbie pracowników, jaka będzie zatrudniona,

- procedurach przyjętych dla spełnienia wymagań wynikających

z przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy dotyczących danej działalności.

Obowiązek taki dotyczy również pracodawców, którzy rozpoczęli działalność przed nowelizacją kodeksu pracy. Byli oni zobowiązani zgłosić działalność do 02.12.1996 r. Niezgłoszenie działalności do ww. organów kontrolnych zagrożone jest karą wynikającą z art. 283 § 2 pkt 1 kodeksu pracy. Czy można jeszcze zgłosić działalność zgodnie z wymogami art. 209 § 1 kp? Tak. Jeżeli zgłosimy działalność przed kontrolą inspektora pracy, unikniemy kary wynikającej z kodeksu pracy. Karty zgłoszenia można pobrać w okręgowym inspektoracie pracy lub w jego biurach terenowych. Obowiązek zgłoszenia do inspekcji pracy i inspekcji sanitarnej ciąży również na pracodawcy (art. 209 § 1 kp) w razie:

- zmiany miejsca pracy,

- rodzaju i zakresu prowadzonej działalności,

- zmiany technologii lub profilu produkcji,

- zaprzestania działalności (art. 209 § 3 kp). Jeżeli w procesie produkcji występują czynniki szkodliwe dla zdrowia to zgodnie z § 4.1 rozporządzenia MZiOS z dnia 09.07.1996 r. w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz. U nr 86 poz. 394), inspektor sanitarny w czasie odbioru wydaje decyzję co do rodzaju badań i pomiarów tych czynników. Pragnę podkreślić, że dotyczy to pierwszej decyzji wydanej po zawiadomieniu przez pracodawcę o rozpoczęciu działalności dokonanej w trybie określonym w art. 209 kodeksu pracy. Państwowy inspektor pracy nie może przy odbiorze wydawać takiej decyzji, ponieważ nie ma takich uprawnień (dotyczy pierwszej decyzji). Decyzja taka byłaby nieprawomocna i od niej należy się odwołać do okręgowego inspektora pracy o jej uchylenie. Natomiast inspektor pracy może żądać przedstawienia wyników pomiarów czynników szkodliwych, ponieważ od nich często uzależniona jest końcowa decyzja związana z dopuszczeniem do eksploatacji zgłoszonej działalności, wydziału, procesu produkcyjnego. Pomieszczenia pracy, budynki nowe lub adaptowane, modernizowane, muszą spełniać wymagania  dotyczące bezpieczeństwa pracy i higieny (art. 213 kodeksu pracy). Zaprojektowane obiekty muszą być bezwzględnie zaopiniowane przez rzeczoznawcę do spraw bezpieczeństwa pracy i ergonomii. Uprawnienia te są nadawane po zdaniu egzaminu zgodnie z rozporządzeniem MPiPS z dn. 29.05.1996 r. w sprawie nadania uprawnień rzeczoznawców do spraw bezpieczeństwa i higieny pracy, zasad opiniowania projektów obiektów budowlanych, w których przewiduje się pomieszczenia pracy oraz trybu powiadamia członków komisji kwalifikacyjnej do oceny kandydatów na rzeczoznawców (Dz. U nr 62 poz. 290). Obowiązek dopilnowania zaopiniowania projektu przez uprawnionego rzeczoznawcę spoczywa na pracodawcy. Brak opinii rzeczoznawcy  pieczątka na projekcie  zagrożone jest karą przewidywaną w art. 283 § pkt 2 kodeksu pracy. Należy również zwrócić uwagę, czy rzeczoznawca ma odpowiednią grupę uprawnień do określonego rodzaju obiektu, np. budownictwo i przemysł materiałów budowlanych - oznaczenie grupy uprawnienia 2.4. Zaopiniowanie pozytywne projektu przez rzeczoznawcę pozwoli uniknąć wielu niespodzianek w czasie odbioru obiektu przez inspektora pracy i nie spowoduje wydania sprzeciwu uruchomienia produkcji przez inspektora pracy. Unikniemy również niepotrzebnych przeróbek i poprawek, a tym samym opóźnienia w oddaniu inwestycji, co ma istotne znaczenie dla pracodawcy i nie powoduje określonych strat. Najlepiej jest zgłosić zakład do tzw. kontroli przedodbiorowej, tj. przed uruchomieniem produkcji lub w czasie próbnego rozruchu. Zgłoszenie z podaniem daty odbioru należy wysłać do inspekcji pracy minimum dwa tygodnie przed przewidywaną datą odbioru. W czasie takiego odbioru inspektor pracy dokonuje kontroli, wydaje decyzje nakazowe usunięcia stwierdzonych zagrożeń i nieprawidłowości. W czasie odbioru należy inspektorowi przedstawić dokumenty wszelkich pomiarów, orzeczeń kominiarskich, dozoru technicznego, straży pożarnej itp., które związane są z danym charakterem produkcji, technologią czy obiektem. Pracodawcy nie grozi kara wynikająca z kodeksu pracy, jak w przypadku gdy już jest normalna produkcja. Pracodawca ma gwarancję, że są spełnione warunki bezpiecznego i higienicznego wykonywania pracy w obiekcie, a maszyny, urządzenia czy technologia nie stwarzają zagrożenia dla pracowników. I jeszcze bardzo istotna sprawa - nieprawidłowości, niedoróbki ma obowiązek usunąć i koszty ponosi projektant oraz wykonawca, jeżeli wynikły one z ich winy. Jeżeli w czasie odbioru inspektor nie wnosi sprzeciwu, wyraża stanowisko w trybie art. 56 ustawy z dn. 07.07. 1994 r. prawo budowlane (Dz. U nr 89 poz. 414 z późniejszymi zmianami) i obiekt może być przyjęty do eksploatacji.

• « poprz.
• nast. »