Nie tylko teoria (II)

W numerze 17/2002 Świata Kamienia rozpocząłem rozważania na temat możliwości stosowania w praktyce małego zakładu rzemieślniczego metodyki i zasad współczesnego marketingu. Tym razem kilka słów o stosowaniu w praktyce pewnych elementów controlingu.Czym jest controling, pisałem w nr. 5/2000, zatem pominę zagadnienia teoretyczne i skupię się na odniesieniu ich do praktyki w małym zakładzie kamieniarskim. Celem nadrzędnym controlingu jest zbudowanie systemu nadzoru nad działaniami firmy skierowane na optymalizację produkcji, sprzedaży i kosztów. Jak w warunkach małej firmy realizować takie zadania? Najlepszym sposobem jest stworzenie stałych systemów planowania i kontroli. Systemy te muszą być stałe, gdyż dopiero wtedy można porównywać skuteczność podejmowanych działań. W pierwszej kolejności należy napisać sobie plan działań na pewien okres, np. na rok. Co ująć w takim planie? Przede wszystkim to, co najistotniejsze, czyli przewidywane wielkości obrotów. Oczywiście musi to być przewidywanie poparte wyliczeniem, zatem najprościej: liczba wyprodukowanych nagrobków w kolejnych miesiącach i ich średnia cena. Podobnie zaplanować trzeba produkcję pozostałych elementów, np. parapetów, schodów itd. Dane najprościej opierać na wynikach z lat poprzednich. Jeśli mamy w planie jakąś nową działalność, również dla niej musimy założyć określoną wielkość produkcji. Oszacowanie jej jest trudniejsze o tyle, że polegać z konieczności trzeba jedynie na intuicji - przydatne jest w tym przypadku oparcie się na konkretnych przesłankach (jak to zrobić, spróbuję opisać w następnym artykule). Przewidywań nie należy traktować ani zbyt pesymistycznie, ani zbyt optymistycznie. Powinno się założyć pewien wzrost w stosunku do poprzedniego roku, a jego wielkość powinna być zależna od np. ewentualnie zrealizowanych inwestycji (zakupu nowego sprzętu, zwiększenia zatrudnienia itp.). Drugim elementem, który należy przewidywać, są koszty bezpośrednie, a więc te, które wynikają bezpośrednio z procesu produkcji. W tym przypadku również warto posłużyć się dotychczasowymi doświadczeniami. Co stanowi koszty bezpośrednie? Przede wszystkim koszty materiału. Średnio na pomnik zużywamy konkretną ilość kamienia o pewnej średniej cenie. Należy pamiętać, aby do kosztów pomnika doliczać odpady produkcyjne. Następnie dodajemy koszty pracy z uwzględnieniem składek ZUS itp. Należy pamiętać, że jeśli  sami również pracujemy przy produkcji, musimy koszty swojej pracy wr Podobnie, jeśli w pracy pomaga nam syn. Do kosztów bezpośrednich zaliczamy również koszty opłat za energię, koszty transportu itp. Odejmując od wpływów ze sprzedaży koszty bezpośrednie otrzymujemy marżę pokrycia. Podstawowa zasada dotycząca marży pokrycia mówi, że jej wartość nie może być ujemna.  Przedstawione rachunki prowadzimy niezależnie dla każdej prowadzonej jednostki biznesu, czyli rodzaju działalności. Najczęściej spotykane jednostki biznesu w małych zakładach kamieniarskich to nagrobki, produkcja parapetów, produkcja schodów. Aby działać w zgodzie z zasadami controlingu należy również określić koszty stałe firmy. Koszty stałe ponosimy niezależnie od wielkości produkcji, zaliczamy do nich koszty: istnienia biura, dzierżaw pomieszczeń, ich remontów, opłaty stałe na rzecz administracji, koszty leasingów, amortyzacji maszyn i urządzeń, w tym samochodów. Jeśli zatrudniamy pracowników administracyjnych lub zlecamy prowadzenie księgowości poza firmę, ponoszone w związku z tym koszty również zaliczamy do kosztów stałych. Specyficznymi kosztami są koszty sprzedaży (reklama, public relation itp.), które są zmienne ale nie az z obciążeniami doliczyć do tych kosztów. związane bezpośrednio z produkcją. Dlatego zaliczamy je do kosztów stałych.   Wynik końcowy, czyli zysk, określa różnica między marżą pokrycia, a kosztami stałymi. Z powyższego wywodu wynika, iż jeśli koszty stałe przewyższają marżę pokrycia, która jest dodatnia, to niekoniecznie należy podnosić ceny, wystarczy zwiększyć wielkość produkcji .A przyglądając się składowym kosztowym łatwiej będzie podejmować racjonalne decyzje. Jeśli plan został sporządzony, to stałe jego śledzenie powinno prowadzić do podejmowania działań w przypadku rozbieżności pomiędzy planem a rzeczywistym działaniem. Jeśli okazuje się, że nasz plan jest niemożliwy do zrealizowania, należy go zweryfikować. Ponieważ obiecałem prezentować pewne pomysły działań dla poprawy sytuacji małych zakładów kamieniarskich, kilka słów o wykorzystaniu walorów kamienia w produkcji wyposażenia wnętrz. W tym zakresie możliwości są ogromne. Ostatnio zwróciły moją uwagę lampy stojące. Dlaczego akurat lampy? Odpowiedź jest prosta - oferowane na rynku najbardziej eleganckie lampy sprzedawane są po bardzo wysokich cenach, a przy takim pułapie cen możliwe jest stosowanie elementów wykonanych z kamienia. Do ich produkcji można wykorzystać kamienne odpady pozostałe po cięciu bloków czy płyt. Lampy bądź ich elementy można by wytwarzać w okresie zimowym, kiedy zakład stoi i danie zajęcia pracownikom sprawia problem. Uruchomienie produkcji lamp zmusza nas do zastanowienia się nad tym, skąd wziąć projekty oraz jak sprzedawać gotowy wyrób. Jeśli chodzi o projekty, to na początek wystarczy pooglądać to, co oferują sklepy z lampami, a pomysłów znajdzie się sporo. Co do sprzedaży, to nie ma innej metody niż sprzedaż poprzez sklepy z lampami. Aby pominąć problemy z dotarciem do sieci detalicznej warto zainteresować się targami oświetleniowymi, jakie odbywają się w Polsce. Co do sprzedaży, to nie ma innej metody niż sprzedaż poprzez sklepy z lampami. Aby pominąć problemy z dotarciem do sieci detalicznej warto zainteresować się targami oświetleniowymi, jakie odbywają się w Polsce.Mój pomysł miał początek właśnie po wizycie na takich targach w Warszawie „Światło 2001”. Targi te odwiedzali głównie przedstawiciele sklepów detalicznych zamawiając określone produkty do sprzedaży. Moją uwagę zwrócił fakt, że w całej ofercie targowej nie było ani jednej lampy kamiennej. Podejrzewam, że firma, która by takie lampy zaprezentowała, podpisałaby taką ilość zamówień, że miałaby problem z ich zrealizowaniem.Obok prezentuję zdjęcia kilku lamp nie kamiennych, które w mojej ocenie śmiało mogłyby być wykonane z kamienia  stanowiąc bardzo atrakcyjną ofertę, oraz zdjęcia lamp kamiennych prezentowanych na targach w Norymberdze. Podobnie jak w poprzednim artykule zapraszam wszystkich, którzy podejmą produkcję lamp, do zaprezentowania swoich produktów i podzielenia się praktycznymi radami zarówno dotyczącymi produkcji, jak i ich sprzedaży.    

• « poprz.
• nast. »