Na rozciągającym się w promieniu zaledwie 50 km obszarze hiszpańskiej Galicji, w stosunkowo niewielkiej odległości od Santiago de Compostela (stolicy tego autonomicznego regionu) czynne są kamieniołomy oferujące klientom kilkadziesiąt rodzajów granitu, m.in.: Rosa Porriño, Gris Mondariz, Gris Perla, Gran Perla, Crema Julia, Crema Terra, Blanco Atlántico, Amarillo San Martino, Gris Alba, Blanco Castello, Blanco Alba, Blanco Plata, Silvestre Moreno, Silvestre Barcavella, Grissal, Rosavel. Lśniący odcieniami jasnego różu, intensywnie odznaczającego się na tle skoncentrowanych plam szarości i czerni Gris Mondariz zajmuje wśród granitów galicyjskich miejsce szczególne, gdyż dzięki temu kamieniowi urodzony w Madrycie w 1969 r. architekt Antón Garcia-Abril odniósł światowy sukces.
Można w tym przypadku zaobserwować rodzaj symbiozy opartej na mutualizmie: kamieniarze dostarczyli architektowi dobrej jakości budulec, natomiast architekt odwdzięczył im się „bezpłatną reklamą” w postaci realizacji propagującej sprzedawany przez nich materiał daleko poza granicami Hiszpanii. Portela postanowił naśladować filozofię Isozakiego z pobudek patriotycznych. Uznał, że zastosowanie w Centrum Studiów Zaawansowanych granitu Gris Mondariz wpisze się malowniczo w krajobraz Santiago de Compostela, w którym od czasów średniowiecza lokalny kamień był zawsze doceniany przez miejscowych budowniczych. Jego decyzja była brzemienna w skutki, ponieważ w chwili określania warunków związanych z wzniesieniem sąsiadującego z budynkiem Porteli pawilonu dla podyplomowych studentów muzyki dawnej miejscowe władze z góry zaznaczyły, że zarówno forma, jak i materiał muszą korespondować z budynkiem zaprojektowanym przez Isozakiego.
Główne pomieszczenia użytkowe ulokowano w podziemiu, część nadziemną ukształtowano jako rodzaj kamiennej pergoli, która składa się z quasi-portyku otwartego ku zieleni prześwitem z gigantycznych bloków kamiennych zgrupowanych w chaotycznym układzie. Jego przeciwległą, wewnętrzną elewację wykonano z płyt CD, które dały efekt kolorowego witraża. Za ścianą z płyt znalazły się pomieszczenia oddzielone od ulicy elewacją ze szkła. Budowlę ukończono w 2008 r. Wzbudziła ona sensację w środowiskach architektonicznych z powodu niezwykle ekspresyjnej, rzeźbiarskiej obróbki granitu galicyjskiego. Dziś wiemy, że Garcia-Abril i Mesa udali się do kamieniołomu i tam ulegli fascynacji sposobem pozyskiwania gigantycznych bloków ze skalnego górotworu. Urzekła ich nieobrobiona powierzchnia kamienia, którą skojarzyli z megalitami neolitycznymi. Postanowili zastosować w swoim projekcie gigantyczne, nieobrobione bloki, które zestawione są pozornie przypadkowo niczym zwalisko głazów uformowane przez przyrodę. 
Znamienny jest przy tym fakt, że niegdysiejsza wizyta w galicyjskich kamieniołomach pozostawiła nieusuwalne piętno na ich sposobie podejścia do architektonicznego budulca, albowiem nawet stosując materiały sztuczne, starają się kreować formy, które przypominają naturalne głazy, ostańce, jaskinie i nawisy skalne utworzone przez przyrodę. Ich twórczość odznacza się malowniczością i rzeźbiarskością, jak dotąd udaje im się unikać zleceń, w których architekci traktowani są jako menedżerowie i logistycy wznoszący budowle z seryjnie wytwarzanych elementów zestawianych w stereotypowe rozwiązania, powtarzane w dziesiątkach kopii pod różnymi szerokościami geograficznymi. Ich realizacje z Santiago de Compostela trwale wpisały się w poczet nietuzinkowych rozwiązań współczesnej sztuki budowania.
Międzynarodowe ambicje organizatorów targów podkreślano wielokrotnie. Giovanni Mantovani, dyrektor generalny Marmomacc, nie krył zadowolenia, że w tym roku odnotowano zwiększenie zainteresowania imprezą wśród przybyłych z krajów afrykańskich, jak i większą liczbę kupujących z Ameryki Południowej, Europy, również z Chin, Indii, Rosji, Turcji i Iranu. Skądinąd promocja targów za granicą stanowiła główny cel organizatorów tegorocznej imprezy. Z satysfakcją donoszono więc o podpisanych we Włoszech i w Chinach licznych porozumieniach – począwszy od umowy współpracy z organizatorem targów w Qingdao po list intencyjny z IMM Carrarafiere, potwierdzającym podjęcie wspólnych działań w kierunku promocji sektora kamieniarskiego w Ameryce Południowej przy wydatnym wsparciu oddziału Veronafiere do Brasil. Zresztą do Werony przybyło wiele oficjalnych delegacji zagranicznych, m.in. z Indii, której przewodził Reenat Sandhu, ambasador tego kraju we Włoszech, czy delegacja z Brazylii i towarzyszący jej Paolo Hartung, gubernator stanu Espirito Santo. Wśród zaproszonych gości nie zabrakło również polskiej reprezentacji w osobach Wojciecha Grabowskiego z firmy Granit Adam Grabowski oraz Cypriana Kucharczyka z firmy WKG Sp. z o.o., którzy wzięli udział w szkoleniach i spotkaniach studyjnych zorganizowanych przez Włoski Instytut Handlu Zagranicznego i włoski związek producentów maszyn Confindustria Marmomacchine. Podkreślmy: to już czwarta edycja Marmomacc, na którą zapraszani są polscy przedsiębiorcy sektora kamieniarskiego. 
Podczas spotkania WONASA (World Natural Stone Association – Światowy Związek Kamienia Naturalnego) wybrano nowy zarząd w osobach: Baha Ali Sayakci – prezydent, Hekki Palin – wiceprezydent, Sunil K. Aurora z Indii – wiceprezydent, David Silveira z Brazylii. Tu również za fundamentalny dylemat branżowy uznano konkurencję ze strony przemysłu ceramicznego z jego imitacjami naturalnych faktur kamienia i zapożyczeniami nazewnictwa produktów. Konkluzja na razie jest taka, że szans na wygranie tej rywalizacji przez wyroby z naturalnego kamienia należy szukać w… edukacji. Taką samą opinię reprezentują członkowie EUROROC – European & International Federation of Natural Stone Industries, którzy spotkali się podczas Marmomacc 2017. Dominuje pogląd: architekci i użytkownicy powinni wiedzieć, gdzie i jaki kamień należy stosować oraz co się z nim będzie działo za kilkadziesiąt lat. W odniesieniu do konglomeratów czy kwarców na razie nie mamy żadnej pewności. |
 |
|
| Poprzednie wydanie 5(108)2017 | Świat Kamienia 6(109)2017 | Następne wydanie 1(110)2018 |
ARCHITEKTURA W HISZPAŃSKIEJ GALICJI
Galicyjskie granity słyną z trwałości i odporności na zabrudzenia. Chociaż w wielu klasyfikacjach uważane są za kamień drugiego gatunku, ustępując miejsca egzotycznym odmianom sprowadzanym z Brazylii lub rzadkim wariantom o intensywnie czarnym kolorze importowanym z Indii i Afryki, to jednak ich popularność nie została zachwiana.
Popularności galicyjskich granitów nie zaszkodziły nawet kryzysy ekonomiczne na rynku kamieniarskim w Hiszpanii, odnotowywane aż dwukrotnie po 2000 roku. Dlatego też śmiało można rzec, że granit jest determinantą rozwoju współczesnej architektury w hiszpańskiej Galicji.
MARMO+MAC 2017
52. edycja tej międzynarodowej imprezy ściągnęła ponad 1650 wystawców z 57 krajów, z czego 64 procent to firmy zagraniczne. Marmomacc kolejny raz stanowiło miejsce spotkań przedstawicieli branży kamieniarskiej, producentów maszyn i designerów z całego świata, a minione targi potwierdziły swój prymat w kalendarzu międzynarodowych spotkań biznesowych.
Bodaj żaden z uczestników, a też nikt z relacjonujących targi nie mógł mieć wątpliwości, że wydarzenie zapisało się w historii jako jedna z największych tego typu imprez branżowych na świecie. O sukcesie targów świadczą wypełnione stoiskami powierzchnie 12 hal i terenów zewnętrznych – w sumie aż 80 000 m2, a także komunikat, że frekwencja uczestników powiększyła się w porównaniu z ubiegłorocznymi targami o 1000 osób. W tym roku do Werony przybyło ich aż 68 tysięcy. O międzynarodowym charakterze targów świadczy fakt, że Marmomacc 2017 było miejscem docelowym podróży dla specjalistów z aż 147 krajów. Bez wątpienia urosła rola targów jako platformy promocji włoskiego przemysłu kamieniarskiego, skoro rodzimi wystawcy z satysfakcją donosili o zwiększonym popycie wewnętrznym, zwłaszcza dzięki przybyłym ze środkowej części kraju i z południa Włoch.
Zobacz więcej...
MARKA RODZI SIĘ Z CZASEM
Czy możliwe jest utrzymanie się w branży kamieniarskiej, stając się w niej jedną z najbardziej rozpoznawalnych marek? Odpowiedź może się zawierać w okrągłym jubileuszu firmy ABRA, która od dwóch dekad wspiera polskich kamieniarzy. A wszystko zaczęło się tak...
Druga połowa lat dziewięćdziesiątych przyniosła rewolucję w procesie piaskowania liter na nagrobkach. Na polskim rynku jak grzyby po deszczu zaczęły się pojawiać plotery tnące, służące głównie jako narzędzia do wycinania folii reklamowej. Równocześnie pojawiła się folia maskująca, dla której znaleziono zastosowanie również w liternictwie. Zanim to nastąpiło, piaskowane litery były wycinane ręcznie w specjalnej gumie, którą uprzednio nanosiło się bezpośrednio na kamienną płytę. Przeskok technologiczny, dający dużo większą wygodę oraz podwyższający efektywność pracy, zaowocował ogromnym popytem wśród literników zarówno na plotery tnące, jak i na najważniejszy dla nich materiał eksploatacyjny – folię maskującą.
Zobacz więcej...
Ponadto:
Od redakcji Spis treści
Skorzystaj z naszej prenumeraty.
Zamów całoroczną prenumeratę Świata Kamienia!
| 45-837 Opole, ul. Wspólna 26 woj. Opolskie Tel. +48 77 402 41 70 Biuro reklamy: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript. Redakcja: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript. |
