Kamieniarski szczyt w Norymberdze

Największe targi kamieniarskie Stone+tec w Europie rozpoczęły się 24 maja 2001 roku, by przez następne cztery dni gościć ogromne tłumy zwiedzających z całego niemal świata i znaleźć szczęśliwy finał wielce udanej imprezy w  niedzielę 27 maja 2001 r. Według danych organizatora w Norymberdze wystawiło się około 1250 wystawców, a odwiedziło je blisko sześćdziesiąt tysięcy osób. Najwięcej zagranicznych wystawców (ponad 300) przybyło z Włoch, a z tak egzotycznego kraju jak Chiny aż 75. Walter Hufnagel, dyr. zarządzający wystawy stwierdził: „Stone+tec to największe targi organizowane przez naszą firmę, jeśli chodzi o liczbę wystawców. Pod względem uczestnictwa wystawców z zagranicy Stone+tec zajmuje najwyższą pozycję wśród targów organizowanych przez Nürnberg Messe”. Targi dobitnie pokazały rosnącą atrakcyjność kamienia na świecie. Cała oferta targów podzielona została na trzy bloki tematyczne: kamień naturalny w zastosowaniu wewnętrznym, fasadowym i zewnętrznym, nagrobki oraz sztuka nagrobkowa, a także technologie, maszyny, urządzenia, narzędzia. Zaplanowano specjalne pokazy dla architektów pod nazwą Stein Ambiente oraz dla zainteresowanych sztuką nagrobkową Individuelle Grabsteingestaltung. 24 maja ogłoszono Dniem Rzemiosła na targach, odbyła się konferencja i przyznano nagrodę Petera Parlera za szczególne osiągnięcia w dziedzinie rzemiosła. 25 maja z kolei był Dniem Architektury, w trakcie którego odbyło się forum architektów połączone z przyznaniem nagrody „Kamień naturalny w fasadzie” 2001. Przyznano po raz dziesiąty nagrodę German Natural Stone Award, która powędrowała do arch. Volkera Staaba z Berlina za projekt norymberskiego Neues Museum Nurnberg, State Museum for Art and Design.  

Przebudowa rynku europejskiego? 

Obecność na targach Stone+tec zmusza do stawiania pytań i poszukiwania odpowiedzi na  temat przyszłości rynków wschodnich w zjednoczonej Europie i aktualnych tendencji w kamieniarstwie europejskim. Polskich akcentów na tej imprezie-gigancie nie zabrakło, na stoiskach firm-potentatów znajdowali się ich przedstawiciele z kraju nad Wisłą, co szczególnie było cenne, kiedy do stoisk podchodzili wcale liczni przybysze z Polski. Wśród firm, które poważnie zorientowane były na współpracę z polskimi kamieniarzami należy wyróżnić Eastern Granit, Santa Margerita, Quarella, WEHA, JUMA, M+Q, INBRA, SOPRO, Dalle Nogare. Oczywiście w gronie norymberskich wystawców były również firmy polskie: Kamieniarz Kielce, Granit Strzegom S.A, Borowskie Kopalnie Granitu, Exbud. Wymienieni nie wyczerpują listy liczących się firm związanych z rynkiem kamienia naturalnego w naszym kraju  dziwi nieco ich nieobecność na tak ważnej imprezie, przecież była to niewątpliwie dobra okazja do promocji firmy na rynkach europejskich. Niezbyt liczne były reprezentacje z innych krajów Europy Wschodniej. Wydaje się, że przy odrobinie zaangażowania polskie firmy mogłyby stać się łącznikiem handlowym pomiędzy Wschodem i Zachodem. By tak się stało, trzeba by jednak zacząć od podjęcia ryzyka prowadzenia interesów z Europą Wschodnią, zasobną w interesujące kamienie. W norymberskich halach narzucała się wszechobecność firm z Dalekiego Wschodu, a zwłaszcza z Chin. Można było na ich stoiskach zobaczyć wiele interesujących kamieni proponowanych za dziwne jak na europejskie standardy ceny (i to ceny w portach europejskich). W rozmowach polskich przedsiębiorców z potencjalnymi importerami chińskich produktów jest jeszcze wciąż wiele nieufności, ale oferowane ceny są tak atrakcyjne, że jest tylko kwestią czasu, by znalazła się firma, zdecydowana na ryzyko współpracy z jakimś chińskim producentem. I jeśli trafi na uczciwego, solidnego partnera może zakłócić słabo ustabilizowany polski rynek kamienia naturalnego. Wielu europejskich, w tym i naszych kamieniarzy, obserwując manewry Chińczyków stwierdzała z lekkim niepokojem: gwałtowna ekspansja tanich produktów z Dalekiego Wschodu będzie jeszcze nie raz spędzać sen z powiek wielu potentatom ze starego kontynentu. Wskazywać na to może m.in. wiedza jaką na temat rynku europejskiego mają azjatyccy konkurenci - na stoisku jednej z chińskich firm jej szef z pamięci podał wielkość importu kamienia do Polski z Afryki, Indii i Brazylii za ostatnie 3 lata! Bardzo interesował się targami w Polsce i kosztami wystawienia się na nich, a żegnając się powiedział: „Do zobaczenia w Polsce”.          Podobne podejście do współpracy chińskimi firmami obserwowałem również wśród firm niemieckich. Poza kamieniem firmy chińskie oferowały ogromną kolekcję gotowych wyrobów rzeźb ogrodowych, fontann itp. Cóż, siła robocza jest tam bardzo tania i stąd możliwości wykonawcze wydają się ogromne. Z bogatą ofertą występowały również firmy tureckie. Rynek niemiecki w zakresie kamieniarstwa nagrobkowego jest również ogromny, stąd spora oferta gotowych nagrobków. Jeśli chodzi  o trendy i modę w tym sektorze kamieniarki to przeważają „napisówki” i  obeliski. Można było zauważyć, że niemieccy producenci poszukują zupełnie nowych, nawet szokujących form ukształtowana pomników.  W zakresie form wystawienniczych i pomysłów marketingowych kilka z nich było bardzo pomysłowych, co demonstrują zdjęcia ilustrujące artykuł. Zauważyłem także kilka nowych pomysłów na wykorzystanie kamienia naturalnego, w tym bardzo interesujące nowoczesne wzory mebli, lampy ogrodowe, nowe formy fontann. Szkoda, że na targach zabrakło polskich zakładów z ofertą gotowych wyrobów. Klient niemiecki nie ma uprzedzeń, a jego potrzeby są spore i możliwości dla mniejszych zakładów wydają się obiecujące  ale, niestety, nieobecni nie mają racji.Wizyta w hali ze sprzętem mogła przyprawić o zawrót głowy nie jednego właściciela zakładu kamieniarskiego. Nowoczesny sprzęt sterowany numerycznie, zamykający w pełnych automatycznych cyklach zarówno procesy cięcia, frezowania, jak i polerowania, można traktować już jak zaawansowaną robotykę przemysłową. Słabą stroną są bardzo wysokie ceny tych urządzeń.  Podsumowując -  nikt nie ma już dziś złudzeń, co do zagrożenia nadciągającego z Dalekiego Wschodu, pozytywne jest zainteresowanie firm europejskich Polską, ponadto stałe poszukiwanie nowych form kształtowania kamienia wyrównuje szanse w konkurencji z kamieniarzami z zachodniej Europy.  

Czytaj więcej