Kosztorysy prosty, złożony

Przyjęto strukturę kosztorysu złożonego, w której występują rozdziały, w rozdziałach mogą występować elementy, a w elementach pozycje lub tylko rozdziały i pozycje. Rozdział jest odpowiednikiem występującego dotąd zwykłego kosztorysu, który dla odróżnienia od złożonego nazwany został prostym. Do nawigacji po tej strukturze służy użytkownikowi tzw. drzewko, pokazane w lewym oknie ekranu (rys. 1). Rys. 1. Pokazana struktura kosztorysu złożonego. Po lewej stronie drzewko, po prawej widok rozdziału z podziałem na elementy. Na drzewku podświetlenie mówi o tym, gdzie się znajdujemy. Drzewko można wygasić ikoną, wtedy na całym ekranie widać rozdział. Rozdział jest odpowiednikiem tradycyjnego kosztorysu.W każdym rozdziale mamy dostęp do zakładek, w których można zdefiniować: dane ogólne, cenniki, narzuty, dodatki, zestawienie R, zestawienie M, zestawienie S, wyniki.Dla celów praktycznych kapitalne znaczenie ma fakt, że w każdym rozdziale (który odpowiada kosztorysowi prostemu) można przyjąć niezależnie ceny materiałów. Oczywiście parametry te można przyjmować bądź dla każdego z rozdziałów oddzielnie, bądź dla całego kosztorysu złożonego i - aby nie wdawać się w szczegóły - dokonywać wszystkich zmian potrzebnych w praktyce. Rys. 2 Powiązania rozdziałów wewnętrznych i zewnętrznych. Możliwości, jakie stwarza program, są dużo szersze, ale też wymagają one od użytkownika większej świadomości swoich działań. Ilustruje to rys. 2, na którym pokazano powiązanie kosztorysu złożonego z tworzącymi go rozdziałami. W zależności od rodzaju powiązań wprowadzono dwa rodzaje rozdziałów: zewnętrzne i wewnętrzne. Pierwsze są kosztorysami prostymi, istniejącymi w postaci oddzielnych zbiorów na dysku użytkownika macierzystego lub innego użytkownika dostępnego w sieci. Działania prowadzone w rozdziale zewnętrznym w kosztorysie złożonym powodują zmiany w tych dołączonych z zewnątrz kosztorysach prostych. Także zmiany wykonane w kosztorysach prostych przenoszą się automatycznie jako rozdział zewnętrzny do kosztorysu złożonego. Ma to zastosowanie w przypadkach, gdy po opracowaniu kosztorysu złożonego z rozdziałów zewnętrznych zostały zmienione niektóre z tych rozdziałów, czyli kosztorysów prostych. Zmiany zostaną automatycznie uwzględnione w kosztorysie złożonym bez potrzeby jego ponownego składania. Oczywiście należy liczyć się wówczas z możliwością zmiany kosztorysu prostego z poziomu złożonego. Jeśli chcemy odciąć taką możliwość, możemy zmienić kwalifikację rozdziału na wewnętrzny, co spowoduje skopiowanie zawartości kosztorysu prostego do kosztorysu złożonego, a wszystkie zmiany będą się wykonywać lokalnie, bez zmiany źródłowego kosztorysu prostego.

Z merytorycznego punktu widzenia każdy rozdział jest osobnym kosztorysem, ze wszelkimi konsekwencjami, co oznacza, że:

- w każdym rozdziale można przyjąć indywidualne narzuty, cenniki, stawkę

r-g i ceny R,M,S ,U;

- można połączyć w jeden dowolną liczby kosztorysów prostych z zachowaniem ich kwot i wszystkich ustawień lokalnych;

- zmiana ceny dla dowolnego nakładu może być dokonana tylko w danym rozdziale albo w całym kosztorysie;

- wydruki mogą być dla całego kosztorysu, bądź dla wybranego rozdziału.

Dla porządku można wspomnieć, że budowanie struktury kosztorysu, dodawanie i odejmowanie rozdziałów, przypisywanie im kosztorysów prostych, jest intuicyjne

i wykorzystuje standardy znane użytkownikom z programów MS Office czy Explorator Windows.

W następnym numerze „Świata Kamienia” opiszemy kilka przydatnych zastosowań przedstawionego rozwiązania.

• « poprz.
• nast. »