NOMINACJE DO KONKURSU KAMIEŃ (5)

Szczegóły

Opublikowano: piątek, 31, lipiec 2009 01:00

Budynek został ściśle wpisany w nieregularny kształt działki, którą opasuje. Trzy skrzydła biurowe oferujące 23 000 m2 powierzchni biurowej i 4000 m2 powierzchni usługowej na parterach oraz jedno skrzydło mieszczące 55 luksusowych apartamentów otaczają patio, mające być, w zamyśle architektów, przyjemnym dla oka, szumiącym wodą dwóch fontann i szeleszczącym liśćmi posadzonych tu drzew, tchnącym miłą atmosferą sercem zespołu, przyciągającym nie tylko znękanych żmudnym zarabianiem pieniędzy w okolicznych biurach businessmanów, ale też gości z zewnątrz, łaknących ciszy i odpoczynku od wielkomiejskiego gwaru. Tak oto, najpierw na ekranach architektów zespołu kierowanego przez Ludwika Koniora z brukselskiego biura Konior & Partners Architects, później na oczach mieszkańców Wrocławia powstała potężna, widoczna z daleka bryła nowoczesnego biurowca. Budynek swoim charakterem odciął się zarówno od otaczającej go zabudowy mieszkaniowej, tak dziewiętnastowiecznej, jak i tej całkiem współczesnej, oraz od widocznej za odnogą Odry architektury historycznego Starego Miasta.
Elewacje części biurowej tworzy potężna krata pionowych oraz poziomych pasów szaro-kremowego kamienia, dzieląca fasadę na regularne pola wysokości kondygnacji, wyznaczając rytm pięter i modułów biurowej zabudowy. Pola między kamieniem wypełnia, zlicowana z jego powierzchnią, fasada aluminiowo-szklana. Nawet nieobeznanemu z trendami nowoczesnej architektury laikowi jeden rzut oka wystarcza, by bezbłędnie zidentyfikować funkcję biurową obiektu, bo analogiczny układ fasad jest charakterystyczny dla tego typu zabudowy przełomu XX i XXI wieku. Prosty układ elewacji łamią wygięte łukowo przeszklone „żagle”, tworzące zadaszenia nad umieszczonymi w wycofaniach elewacji dwoma z trzech wejść do części biurowej budynku, podparte masywnymi, trzykondygnacyjnej wysokości cylindrycznymi słupami obłożonymi blachą aluminiową. Kulminacją kompozycji bryłowej zespołu jest cylindryczna szklana wieża na północnym, skierowanym ku centrum miasta, narożniku budynku, nowoczesne wydanie znanego od średniowiecza dążenia do podkreślania rangi właściciela budynku wysokością wieży. W niej jednak mieści się tylko jeden z trzech równorzędnych halli wejściowych a wyższe kondygnacje tworzą część powierzchni biurowej.
Czwarte skrzydło wyróżnia odmienna funkcja i, odpowiadająca jej, odmienna elewacja. Zamiast dużych pól przeszkleń, rozdzielonych pasami kamienia, rytm niewielkich okien i wysuniętych balkonów zdradza mieszkalny charakter tej partii zespołu. Skrzydło to kryje 55 luksusowych apartamentów rozmieszczonych na sześciu kondygnacjach, wydzielonych nawet odrębną nazwą – Rezydencja Tumska. Również tutaj podstawowym materiałem organizującym powierzchnie fasady jest kamień. Podkreśla on narożniki, wydziela przeszklone klatki schodowe, chroni powierzchnie ścian parteru. Jak w całym obiekcie, kamień na elewacji ma podkreślać wysoki standard wykończenia, solidność i trwałość budynku.
Do realizacji inwestycji architekci wybrali polski jednolicie kremowo-jasnoszary piaskowiec szydłowiecki, jedynie cokoły zostały wykonane z jasnoszarego granitu hiszpańskiego Bianco Cristal. Wybór takich gatunków kamienia, pozbawionych przebarwień i widocznych użyleń, podkreślił techniczny i chłodny wyraz elewacji. Zastosowanie białego piaskowca szydłowieckiego w mieście silnie nasyconym realizacjami z lokalnych odmian żółtego piaskowca z kamieniołomów z okolic pobliskiego Bolesławca, wyobcowało realizację z otoczenia i nadało jej uniwersalny charakter obiektu, który może stanąć w dowolnym mieście Europy. No, może z wyjątkiem Wrocławia, gdzie na przechodniu, który od urodzenia napatrzył się na silnie przeżylone piaskowce bolesławieckie, jednolity piaskowiec szydłowiecki sprawia wrażenie elewacyjnych płytek cementowych. Globalizm i uniwersalność rozwiązań czasem wymaga jednak takich poświęceń.
Okładziny kamienne elewacji  - o całkowitej powierzchni 2500 m2 - zostały wykonane przez małopolską firmę Granit z Brzeska, o siedemnastoletnim stażu w branży kamieniarskiej, mogącą się pochwalić licznymi realizacjami zarówno w Polsce, jak i w kilku krajach Europy.
Zgodnie z wymogami, z jakimi kojarzy się wysoki standard wykończenia, kamień pojawia się również we wnętrzu Bema Plaza, z kamienia – granitu strzegomskiego – wykonane są także niektóre elementy posadzek zewnętrznych wokół budynku i w patio oraz okładziny schodów terenowych wokół budynku, kamień wreszcie posłużył do wykończenia murków dwóch fontann w patio – tutaj zastosowano chiński ciemnoszary polerowany granit Padang Dark. Subtelne niuanse odcieni i faktur szarych kamieni, połączone z fragmentami betonowymi oraz „basenami” kamiennymi wypełnionymi otoczakami oraz trawnikami utworzyły w patio elegancki rysunek posadzki.
Trzy halle wejściowe, połączone z hallami windowymi, związane z funkcjonalnym podziałem części biurowej na trzy segmenty, dostępne z trzech stron zespołu, zaprojektowane zostały, podobnie jak elewacja, według dobrze sprawdzonego i powszechnie znanego i akceptowanego w całej Europie schematu, jaki spotkać można choćby w poprzednich realizacjach firmy Ghelamco Polska w Warszawie. Na posadzki i  okładziny ścian użyto dwucentymetrowej grubości płyt z beżowego marmuru tureckiego Crema Nuova, reklamowanego jako lepszy jakościowo i zbliżony wizualnie, odpowiednik bardzo popularnego marmuru hiszpańskiego Crema Marfil, oraz szarozielonego wapienia z Portugalii – Azul Valverde. Kamienie te zestawiono z okładzinami z naturalnych fornirów drewnianych oraz wstawkami z laminatu imitującego szczotkowane aluminium. W hallach stanęły zaprojektowane lady recepcyjne, w których również wykorzystano elementy kamienne, wykonane z czarnego polerowanego gabra z Zimbabwe – Nero Assoluto. Wszystkie elementy kamienne we wnętrzach budynku, posadzki i schody zewnętrzne a także okładziny fontann wykonała wrocławska firma Dolpos, dla której, podobnie jak dla brzeskiego Granitu, nie jest to pierwsza praca wykonywana dla firmy Ghelamco.
Dobór rozwiązań i materiałów wykończeniowych na elewacji oraz we wnętrzach obiektu abstrahuje od lokalnych przyzwyczajeń i gustów, o ile takowe jeszcze albo już istnieją – wszak zarówno Warszawa, jak i Wrocław wskutek historycznych zawirowań utraciły ciągłość tradycji, również tej architektoniczno – estetycznej a okres, także międzynarodowego w formie, „socjalistycznego modernizmu” nie sprzyjał takowej tradycji odrodzeniu. Kamienie, takie jak Crema Nuova, Azul Velverde, Bianco Cristal równie dobrze wpasowują się w realizacje wykonywane w całej Europie i poza nią.