"Mała cząstka kamienia"

28 września 2004 roku w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach odbyła się już 7. edycja seminarium SACRO - SPOTKANIA DLA INWESTORÓW KOŚCIELNYCH, poświęconego budowie, renowacji i aranżacji obiektów sakralnych. Patronat honorowy nad spotkaniem objęła w tym roku Kuria Metropolitalna w Krakowie. W bogatym programie konferencji znalazło się wystąpienie wybitnego architekta Stanisława Niemczyka. Ten jeden z najważniejszych polskich projektantów w wykładzie zatytułowanym “Zapisywanie sacrum” podzielił się swoimi refleksjami i doświadczeniami związanymi z powstawaniem oraz realizacją obiektów sakralnych. Dzięki dokumentacji zdjęciowej oraz rysunkom mogliśmy prześledzić proces rodzenia się współczesnej architektury sakralnej o niezwykłej sile wyrazu. Wszystko zaczęło się w 1978 roku od projektu kościoła pod wezwaniem św. Ducha w Tychach-Żwakowie. Kolejne realizacje sakralne to kościół Miłosierdzia Bożego w Krakowie oraz Jezusa Odkupiciela w Czechowicach-Dziedzicach z charakterystycznym dla tego architekta wykorzystaniem czerwonej cegły. Wszystkie projekty zostały dostrzeżone i uhonorowane prestiżowymi nagrodami.Dla Czytelników “Świata Kamienia” szczególnie interesujący może być kolejny projekt Stanisława Niemczyka - kościół wraz z klasztorem dla Zakonu Braci Mniejszych oo. Franciszkanów w Tychach-Paprocanach dzięki rzeźbiarskiemu traktowaniu materiału, którym jest nieprzypadkowo wybrany przez architekta dolomit z pobliskiego kamieniołomu w Libiążu. Najważniejszym powodem, który zadecydował o wyborze tego materiału, było nawiązanie do miejsca, skąd pochodzą franciszkanie: do włoskiej Porcjunkuli, tak mocno związanej z osobą św. Franciszka. Etymologię nazwy “Porcjunkula” wyprowadza się z dwóch źródeł. Jedno z nich to “piccola porzione di pietra” - “mała cząstka kamienia” z grobu Matki Bożej, którą czterech pielgrzymów przywiozło z Ziemi Świętej i jako relikwię umieściło w jednej ze ścian kapliczki.Kopię bryły Porcjunkuli z Asyżu kaplicy, gdzie spotykali się pierwsi franciszkanie, wykonano z ręcznie obrobionego dolomitu. Nawiązań czy też cytatów z Asyżu jest w tym projekcie znacznie więcej. W podziemiach kościoła znajduje się kopia grobu św. Franciszka. Zespół klasztorny, gdzie przewidziano również miejsce pochówku mnichów i parafian, otoczony jest murem, a pięć wysmukłych wież przypomina krajobraz włoski. Budowa, renowacja i aranżacja obiektów sakralnych nie może się obyć bez kamienia. Dlatego podczas seminariów SACRO propozycje firm związanych z szeroko rozumianą branżą “kamieniarską” są witane z dużym zainteresowaniem. Kolejne konferencje odbędą się w Toruniu, 16 listopada, oraz w Licheniu, 18 listopada 2004 r., a w kwietniu 2005 roku w Krasiczynie, Pelplinie, Warszawie oraz we Wrocławiu. Dodatkowe informacje można znaleźć na stronie www.virtus.com.pl Wszystkich zainteresowanych zapraszamy.