Zdaniem przedstawicieli wspólnoty państw Starego Kontynentu system licencjonowania ogranicza możliwość eksportu kamienia naturalnego. Indyjskie przepisy mocno zmniejszają wybór krajowym konsumentom oraz chronią miejscowych wydobywców.

Indyjskie prawo zakłada import do 6 ton i minimalną cenę w wysokości 325 dolarów za tonę. Restrykcje zostały wprowadzone powołując się na artykuł XX Układu Ogólnego w Sprawie Taryf Celnych i Handlu (GATT) dotyczącego ochrony dóbr wyczerpujących zasoby naturalne.

Zdaniem przedstawicieli Unii Europejskiej te przepisy są niesprawiedliwe, ponieważ blokują możliwość eksportu kamienia do Indii. Stąd interwencja w Światowej Organizacji Handlu (WTO), po tym jak Komisja Europejska (KE) otrzymała wiele skarg na krzywdzące przepisy importowe. Według UE prawo blokuje możliwość wyboru indyjskim konsumentom oraz chroni rodzimą branżę kamieniarską. Zdaniem przedstawicieli Starego Kontynentu taka polityka doprowadzi do powstania podwójnych standardów. Dlatego Unia stara się o dalsze wyjaśnienia, czy te same przepisy dotyczące względów bezpieczeństwa, bezpieczeństwa i ochrony środowiska miały zastosowanie w przypadku indyjskich wydobywców i dystrybutorów.

Kwestie związane z licencjonowaniem importu były omawiane już w ramach komisji WTO licencjonowania importu, a także podczas dwustronnych spotkań Podkomisji Handlu. UE przekazała również swoje pytania w dniu 10 grudnia 2013 r. w piśmie za pośrednictwem WTO. Indyjska strona nadal nie ustosunkowała się do podniesionych spraw. Restrykcje nałożone na import kamienia naturalnego nie są jedynymi, Stany Zjednoczone również kwestionują ograniczenia na przywóz kwasu borowego. Dwustronne rozmowy w tej sprawie miały już miejsce w sierpniu 2014 roku i wydaje się, iż będą kontynuowane.

Fot. wikimedia.pl