Byle nie Ludwik XIV

Kominki od zawsze pełniły obok funkcji typowo użytkowej, funkcje estetyczno-dekoracyjne. Swoją formą plastyczną, opracowaniem rzeźbiarskim detalu, ornamentyką i doborem materiałów wpływały na wygląd wnętrza, nadając mu to charakter reprezentacyjny, dostojny to znów kameralny. Tematem projektowania kominków zainteresowałem się jako artysta rzeźbiarz. W projektowaniu tym zafascynowały mnie wielorakie możliwości zestawienia brył i faktur, pozwalające osiągać zróżnicowane formy. Kominek widziany przeze mnie od strony wizualno-dekoracyjnej to nic innego jak układ rzeźbiarski dający określone działanie we wnętrzu, harmonizujący z nim lub wręcz przeciwnie kontrastujący czy nawet dominujący w pomieszczeniu. Jako rzeźbiarz uważam, że w projektowaniu kominków warto opierać swe koncepcje na prostych formach plastycznych i zestawiać z nich pewne układy kompozycyjne. Pozwala to kreować nową estetykę pozbawioną zbędnych dekoracji i nadmiaru ornamentów, zwykle bezmyślnie kopiowanych z minionych stylów. Obok nowych koncepcji warto jest też sięgać po inne materiały  stal, żeliwo, szkło umiejętnie zestawiając je z tradycyjnym, szlachetnym marmurem, granitem czy piaskowcem o różnych fakturach i kolorach. Tworzone przeze mnie projekty łączą poszukiwania nowej formy z trwałym tworzywem. Sztuką jest zestawienie kilku materiałów i faktur w kominku tak by ze sobą harmonizowały, tworząc jedną interesującą całość, ale sztuką jest też wydobycie piękna z jednego bloku kamienia. Ponadto trafne i oszczędne stosowanie detalu rzeźbiarskiego pozwoliłoby wprowadzić nową jakość w architekturze kominka, dając klientowi gwarancję oryginalności i niepowtarzalności projektu w dobie masowej produkcji. Chciałbym zmienić stereotyp myślenia, że projektant jest zbędny w firmach produkujących kominki, bo wystarczają przeróbki i kompilacje z licznych zachodnich katalogów. Jeśli klient chce mieć produkt o nowoczesnym wzornictwie to proponuje mu się drogie projekty firm francuskich, włoskich czy szwedzkich. Myślę, że dzisiaj jest czas na promowanie naszego rodzimego wzornictwa i wyzbycia się przekonania, że nasze projekty są gorsze, a przez to nie mogą zaistnieć na konkurencyjnych rynkach europejskich. Życzyłbym sobie, żeby zakłady kamieniarskie znalazły w swej ofercie miejsce na indywidualne, niepowtarzalne produkty, realizowane jako pojedyncze egzemplarze lub w krótkich, limitowanych, sygnowanych seriach. Istnieją co prawda firmy wykonujące projekty na indywidualne zamówienia lub proponujące oryginalne wzornictwo ale jest to zjawisko na zbyt małą skalę. Prawdą jest również, że wolnym rynkiem rządzi popyt, wynikający z potrzeb i postawy zamawiającego, a ten nie zawsze jest przygotowany na awangardowe koncepcje. Z punktu widzenia projektanta sprawa kształtowania gustów estetycznych klientów jest trudna ale nie beznadziejna. Myślę, że w niedalekiej przyszłości gusta te będą ewoluować. Dużą rolę w ich kształtowaniu widział bym na styku współpracy projektant  kamieniarz, ale firmy muszą się otworzyć na nowe pomysły i kreatywne rozwiązania projektanta, pozwalające urozmaicić ofertę handlową. Pracujmy więc nad tym aby kominek, potencjalnemu nabywcy nie kojarzył się tylko ze stylem Ludwika XIV,  przeładowanym dekoracją nie zawsze udolnie przetransponowaną w dzisiejsze wnętrza. Jestem pewien że satysfakcja klientów byłaby pełniejsza, gdyby miał on świadomość, że projekt przez niego zamówiony jest niepowtarzalny. Zakłady kamieniarskie mogłyby się pochwalić ciekawszymi realizacjami przez co poszerzyłyby ofertę, podnosząc również swój prestiż zawodowy.