El Alamein w 60. rocznicę zwycięstwa

El Alamein położone jest w Egipcie, nad  Morzem Śródziemnym, około 96 km na zachód od Aleksandrii. Przeszło do historii jako miejsce wielkiego zwycięstwa aliantów pod wodzą gen. Bernarda Lawa Montgomery'ego (1887-1976) nad wojskami państw osi, kierowanymi przez „lisa pustyni” ,gen. E. Rommla. W dniach od 23 października do 4 listopada 1942 r., wojska alianckie (brytyjskie, australijskie, nowozelandzkie) złamały mit o niezwyciężonym generale Rommlu i pokonały wojska państw osi. Jak podaje „Gazeta Wojenna” nr 40,  Montgomery uważał, że jego zwycięstwo było punktem zwrotnym w wojnie i to nie tylko w Afryce ale w całej II wojnie światowej. Jednak zwycięstwo pod El Alamein okupione zostało ciężkimi stratami. Po stronie brytyjskiej zginęło 4160 żołnierzy, po stronie państw osi było 2 300 zabitych i 30.000 wziętych do niewoli. Niemcy stracili 400 dział i 350 czołgów, zaś Brytyjczycy utracili 150 czołgów. Miejsca bitwy upamiętnione zostały cmentarzami aliantów, muzeum zwycięstwa, w którym poświęcono izby pamięci nie tylko aliantom ale także żołnierzom włoskim i niemieckim. Ponadto w odległości kilkunastu kilometrów na wschód postawiono mauzoleum poświęcone żołnierzom niemieckim, a jeszcze dalej na  wschód wojskom włoskim. Rozległy cmentarz aliantów założony został według schematu przestrzennego znanego ze wszystkich cmentarzy brytyjskich na świecie, w tym m.in. na cytadeli w Poznaniu. Wszystkie nagrobki żołnierzy brytyjskich na całym świecie wykonywane są z tego samego kamiennego materiału, czyli wapnistego piaskowca portlandzkiego, który występuje w złożu na obszarze Półwyspu Portlandzkiego, w hrabstwie Dorset, w Anglii (fot.1). Niestety wskutek działalności powietrza morskiego z jednej  strony i pustynnego z drugiej niektóre nagrobki ulegają naturalnym procesom niszczenia i zastępowane są przez nagrobki marmurowe . Wśród wielu alianckich nagrobków stwierdzono obecność 9 nagrobków Polaków. Muzeum zwycięstwa otoczone jest przez ekspozycję czołgów i sprzęt artyleryjski oraz wozy pancerne z czasów walk. Gmach muzeum, podobnie jak i całe otoczenie, na którym eksponowane są militaria, zbudowane zostało z miejscowego, czwartorzędowego, białego wapienia, wietrzejącego na żółto. Jedynie nieliczne elementy wystroju, w tym tablica informacyjna, wykonana została z czarnego marmuru. Z miejscowego wapienia wykonano także, wspaniałe w formie mauzoleum żołnierzy włoskich, poprzedzone szeroką aleją z wieloma wapiennymi stopniami (fot.1).Natomiast wnętrze włoskiego mauzoleum, zawierające tabliczki z nazwiskami poległych żołnierzy stanowi urozmaicone, kamienne tło obszernego sanktuarium, gdzie odbywają się modlitwy (fot.2). Jako ciekawostkę można podać, że wszystkie miejsca czci  poległych są utrzymywane w bardzo dobrym stanie. Natomiast, dzięki synowi gen. E. Rommla, Manfredowi, organizowane są wycieczki Niemców na pola wielkiej bitwy, gdzie oddawany jest hołd poległym żołnierzom.

Objaśnienia fotografii

1. Mauzoleum włoskie.

2. Wnętrze mauzoleum włoskiego.