Współczesny ruch kamieniarsko- budowlany w Egipcie

W kamieniarstwie bardzo ważnym elementem rozwoju są tradycje rodzinne, regionalne, historyczne. Jak w żadnej innej chyba profesji kamieniarstwo, a także ruch budowlany oparte na bazie naturalnych surowców skalnych, może z dumą i podziwem patrzeć w przeszłość, gdzie kamienne obiekty do dzisiaj sławią minione cywilizacje, które je wystawiły.  Z drugiej zaś strony można skonstatować, że zaświadczają one o trwałości, sile i niezmienności kamiennego surowca skalnego, który jest świadkiem początków naszej cywilizacji, jej rozwoju i zapewne będzie niemym świadkiem jej zagłady.W poszukiwaniu inspiracji, a także rozmachu do wielkich przedsięwzięć kamieniarskich najczęściej korzystamy z opisu fenomenu budowlanego, jakim są egipskie piramidy zbudowane z skał - piaskowców, wapieni, niekiedy oblicowane granitami i diorytami. Także na łamach „Świata Kamienia” piramidy, Egipt, budownictwo i rzeźby z kamienia często były przedmiotem opisów, zachwytów i przekazu mniej lub bardziej wiarygodnych poglądów, hipotez i przesądów.Nawiązując niejako do istniejących stereotypów pragnę podzielić się wrażeniami z obserwacji współczesnej eksploatacji czwartorzędowych wapieni i ich wykorzystania w budownictwie w Egipcie. Odchodząc jednak od stereotypów terytorialnych proponuję przenieść się nad wybrzeże Morza Śródziemnego, na zachód od Aleksandrii, po znane z działań bitewnych w II wojnie światowej El Alamein. Na odcinku około 100 km oraz na szerokości  500 m - 800 m trwa intensywna budowa, wzdłuż wybrzeża Zatoki Arabskiej Morza Śródziemnego, rządowych osiedli letniskowych o podwyższonym standardzie, otoczonych kamiennymi płotami, bramami z całą infrastrukturą z KFC, McDonaldami itp.Zakres prowadzonych prac może wprowadzić w osłupienie, podziw i  nieukrywaną zazdrość. Prawie 100 km odcinek wybrzeża od Aleksandrii po El Alamein ograniczony jest od południa, biegnącą równolegle do wybrzeża autostradą. Właśnie pomiędzy autostradą a wybrzeżem rozwinął się intensywny ruch budowlany. Cały ten teren to jeden wielki plac budowy. Naturalnym materiałem budowlanym tych osiedli są czwartorzędowe wapienie, które tworzą wzdłuż wybrzeża długi wał, ciągnący się od Aleksandrii przez El Alamein po Marsa Matruh do Salum. Niemalże na szczycie tego wału przebiega opisywana, strategiczna autostrada.Sytuacja wygląda więc następująco: po południowej  stronie autostrady rozwija się przemysł wydobywczy, eksploatujący wapienie, a po  stronie północnej powstają wspaniałe osiedla jednopiętrowych domków.Krajobraz po południowej stronie autostrady jest „księżycowy”. Powstają potężne wyrobiska o wymiarach około 500 m x 60 m x 15 m o pionowych ścianach i płaskich dnach, po eksploatowanych 24 godziny na dobę wapieniach. Eksploatacja odbywa się w specyficzny sposób, bowiem ze złoża wycinane są bloczki wapieni o wymiarach 14 cm x 14 cm x 28 cm i w tej postaci transportowane są na plac budowy (fot. 1,2,3,4,5). Jednak miękkość wapienia, a także niestaranność pracowników powoduje powstawanie znacznej ilości odpadów (fot.6). Tak więc gotowe, naturalne, sformatyzowane elementy skalne, po spojeniu murarską zaprawą wapienną tworzą całe osiedla letnich rezydencji (fot.7), a także bloków mieszkalnych dla personelu obsługującego okresowych mieszkańców osiedli (fot.8).Dzięki bliskości, dostępności i wystarczającej jakości naturalnego skalnego, wapiennego materiału budowlanego, rozmiary inwestycji budowlanych mogą imponować i stanowić przedmiot z jednej strony podziwu, z drugiej zaś refleksji nad nieustannym dążeniem mieszkańców tych ziem do podejmowania wielkich inwestycji budowlanych, począwszy od piramid po dzisiejsze rozległe osiedla letniskowe.

Objaśnienia fotografii

2.Załadunek gotowych naturalnych elementów skalnych.

1.Przykład dużej liczby odpadów produkcyjnych.

Fotografie:  J. Skoczylas.